مردی از جنس فرهنگ و تجارت

سیدحمیدمیرحسینی
پژوهشگر و مستندساز
می گویند کشور بدون مستند مثل خانواده بدون آلبوم عکس است که گذشته ای برای خود ندارد و آرشیوها حافظه تاریخی ملت‌ها هستند و به قولی اگر نباشند آن کشور هیچ تاریخی ندارد هرچند این وظیفه دولت‌هاستت که با تأسیس مراکز مختلف این اسناد و تصاویر را برای هویت‌بخشی تاریخی سرزمینشان حفظ و نگهداری کنند.ولی متاسفانه در ایران مراکزی که باید جدی وارد این عرصه شوند به دلیل سیستم بوروکراسی، بسیار ضعیف عمل می‌کنند و اسناد مهم و تاریخی هر روز مخدوش تر می شوند. بنابراین خیلی از اتفاقات مهمی که باید در تاریخ معاصر ثبت و ضبط شوند و در آرشیو بمانند و به عنوان مرجع برای تاریخ ماندگار بمانند به راحتی از میان می روند. از زمانی که ساخت مستندهای تاریخی را شروع کردم به خاطر همین مشکل بزرگ، خودم مجبور شدم آرشیوی شخصی را تأسیس کنم و مجموعه‌ای از اسناد ، عکس‌ها و فیلم‌های تاریخی را گرد هم آورم تا جایی که بتوانم به دوستان همکار و و پژوهشگر در پیش برد اهدافشان کمک کنم. ولی این همه ماجرا نبود. برای تولید محتوا هزینه زیادی می‌خواست که من قادر به تأمین همه آن نبودم تا جایی که افسوس می‌خوردم برای نابودی این میراث معنوی و تاریخی که در جلوی چشمانمان در حال نابودی است. آن زمان که یکی از مفاخر سرزمین‌مان فوت می کرد و هیچ مصاحبه تصویری یا مکتوبی از آنها وجود نداشت در کمتر موردی شاهد بودم که بخش خصوصی پا به این میدان گذاشته باشد. تا زمانی که با مهندس محسن جلال پور از مفاخر معاصر ایران به واسطه ساخت مستند «متولد خرداد» با زندگی پرفراز و نشیب و چند بعدی ایشان، آشنا شدم. و سفرهای زیادی برای ساخت این مستند در چند سال گذشته برای رسیدن به هدف انجام دادم و به درک عجیبی از فعالیت‌های فرهنگی و هنری ایشان با مصاحبه و آشنایی با افراد مختلف در نقاط مختلف ایران رسیدم. شاید کمتر کسی بداند که مهندس جلال پور به غیر از اینکه یک تاجر موفق و شناخته‌شده در عرصه‌های مختلف در ایران و خارج از ایران هستند، سالهاست که در حوزه حمایت و پاسداری از این میراث تاریخی و معنوی بسیار وقت گذاشته اند و به عنوان یک حامی دلسوز و میراث‌دار این ارزش‌ها بسیار هزینه و حمایت کرده‌اند. ایشان با تشکیل گروه‌های مختلف مستندسازی ساعت‌ها با افراد مختلف سرشناس به صورت تصویری مصاحبه کرده اند. که بسیاری از آنها امروز به رحمت خدا رفته اند اما تجربیات ارزنده آنها در رشته کاری خود به عنوان یک میراث تاریخی با هویت فرهنگی باقی مانده است.علاوه بر این،محسن جلالپور به حمایت از فیلمسازان مستقل که توانسته اند در معرفی مکان‌ها و جاذبه‌های تاریخی اثری را تولید کنند، پرداخته اند که به شخصه شاهد آن لیست بلندی در این ارتباط بوده‌ام که در زمان مناسب درباره آن خواهم نوشت. نشر چندین جلد کتاب مرجع و حمایت از نویسندگان و پژوهشگران در حوزه تاریخ و فرهنگ،بخش دیگری از نقش‌آفرینی موثر جلالپور در حمایت از فرهنگ و هنر و تاریخ کرمان است. اسناد و عکس هایی را نشر داده اند که بسیار بکر و ناب هستند و این مجموعه بخش مهمی از تاریخ، فرهنگ ،تجارت و هنر ایران زمین را در بر می‌گیرد. در کنار همه مطالبی که گفته شد حامی بسیاری از همایش‌های فرهنگی و هنری بوده‌اند که به صورت مستقیم و غیر مستقیم به آن پرداخته اند و از آن حمایت کرده‌اند. خودشان هم به شخصه با دانش و حافظه عجیبی که دارند در موضوعات متفاوت و مهم در حال نگارش مطلب در نشریات و سایت‌های مختلف هستند و صفحه شخصی‌شان در فضای مجازی مرجع خوبی برای پژوهشگران و محققان کشور است. همه اینها را در سکوت خبری و بدون هیاهوی خاصی به پیش می برند.آنچه که من در رفتارشان دیده ام قلب بزرگی است که برای وطن می‌تپد. هر بار که فرصتی پیش آمده که خدمتشان برسم و گفتگویی با هم داشته باشیم از دانش بسیار بالا و ژرفشان بسیار لذت برده‌ام و هوشمندی بی‌نظیرشان زبانزد عام و خاص است در ارئه نکات مهمی که باید زمان بسیار برد تا به آن برسیم. در حوزه‌های متعددی پژوهش می‌کنند و صاحب نظر هستند. این را می‌شود در جلسات روزانه مهندس جلال پور دریافت که اقشار مختلف با ایشان جلسه می گذارند تا از وی مشورت بگیرند و از دانش و تجربه وسیعشان بهره‌مند شوند.همیشه حسرت این را می‌خورم کاش همه آنهایی که در حوزه اقتصاد انسان‌های موفقی هستند مثل محسن جلالپور به مسئولیت‌های اجتماعی و تاثیرگذارشان پی ببرند تا اسمشان و رسم نیکویشان به پاسداشت این همه تلاش معنوی و تاثیر گذار برای نسل آینده ایران زمین ماندگار بماند؛ تا جایی که سیدحسین مرعشی با همه اثرگذاری که خود در حوزه اقتصاد و سیاست در تاریخ معاصر ایران داشته،در بخشی از مستند متولد خرداد درباره محسن جلالپور می گویند: «آینده هم با جلال پورها رقم می خورد و ساخته می‌شود یعنی ما باید این افراد را تکثیر کنیم».